Tui en bacalhau

Zondagmiddag 16 uur. Tonny heeft zn stukje geschreven en ik heb foto s toegevoegd. Lekker uitgerust na 18 km wandelen. We besluiten om naar Spanje Tui,  te lopen om de kathedraal te gaan bewonderen. Nu zijn we nog in Portugal Valence. In de rivier Minho, precies in het midden daarvan,  is de grens tussen de twee landen. Buiten gekomen zien we het grote ford en de vele verdedigingsmuren van Valence.  Spanje en Portugal waren lang vijanden. We klimmen de muren op en vls Tonny zn GPS kunnen we van daaruit nr Spanje wandelen over de brug. We gaan door idyllische poortjes met voetgangers stoplichten. Welke kant nu op? Vragen maar. " Is niet te lopen" zegt een Portugees. " veel te ver" Wanneer we verdwalen in prachtige winkelstraatjes zegt een andere Portugees:" dat kan alleen met de auto "  Tonny mompelt elke keer: " ik snap er niks van....huh.. ik snap er niks van. " De muren van het ford huh? Lopen we nu aan de andere kant van de muur? Huh?"

Mijn mobiel is oud en snel leeg. Toch maar even GPS opgestart. Wat blijkt? We moeten helemaal terug, het grote ford uit. Nogmaals gevraagd en een vriendelijke Portugees loodst ons het ford uit dmv een smalle gang  richting brug. Dan zien we na een poosje  het bord Spanje! Nog snel de lunch gekocht voor morgen en hup...omhoog klimmen naar de kathedraal. Na totaal een uur en een kwartier zijn we er. Wat een groot massief gebeuren! Heerlijk een drankje tegenover de kathedraal  genomen en de floklore dansgroep bewondert. Dan op zoek naar een restaurant waar ik " bacalhau" kan eten ( tip van mn broer) Bot vangen we. Nergens bacalhau. Na het zesde restaurant gevraagd te hebben besluiten we om terug te gaan nr Portugal. Heey, daar staat een klein stadstreintje. Voor een habbekrats kunnen we daarmee nr Valence terug. Misschien is dit gerecht alleen in Portugal te eten? Naast ons hotel is een restaurant. Ja hoor, ze hebben het! Het is heerlijk! Vis in een krokant dun jasje, erop een sausje van uien, knofloof en tomaten en daarom heen gefrituurde flinterdunne aardappelschijfjes en sla. Tonny eet heerlijk zn bife. En komt erachter dat zn GPS nu op kop werkt. Noord is Zuid. Hahaha.

Ik lig op bed in het hotel dit te typen. Tonny zwaait nu met zn mobiel,  als een priester met de wijkwast, voor de tv heen en weer om zn magnetische sensor te ijken. Zoals hij zelf zegt.

Benieuwd welke kant we morgen op gaan en of het bij 21 km blijft.

Rond 8 uur vertrokken en mooi onderlangs de rivierkade gewandeld door Tui. Galiciė! Prachtige holle paden door het bos en veel pelgrims. Men blijkt in Tui te starten. Dan is het nog 115 km nr Santiago en kan men een compostella halen. We lopen en lopen. En hebben " de benen niet" zoals men in de wielersport zegt. Vlak voor onze stad O Poringo lopen we langs een groot industrieterrein. Ook dat is de Caminho. Auto s en vrachtwagens razen voorbij. Het weer is ideaal: halfbewolkt en 20 graden.

Na 21 km en zes uur later zijn we er. Uitrusten voor morgen, de 27 km.

Liefs van ons