Hotel perikelen

Afgelopen nacht was een belevenis. Velen van jullie zullen ervaringen hebben met een verblijf in een hotel. De vorige camino, die van twee jaar geleden, zochten we na de wandeling een herberg of belden een dag van te voren op voor reservering.  We droegen onze eigen grote rugzakken. Nu, door een voetblessure van Tonny en een knieblessure van mij, hebben we gekozen voor verwennerij en  een reis geboekt bij een organisatie die de onderkomens boekt en de grote rugzakken vervoert. Elke keer staan ze trouw in de loge op ons te wachten. De hotelletjes en herbergen zijn nogal verschillend van kwaliteit. In Ponte de Lima stonden alle raampjes van de kamer en badkamer open bij aankomst. Het rook er enorm naar frituur. Dat was van de hamburgertent die eronder zat. Maar wanneer je de raampjes dicht deed wist je niet hoe gauw je ze weer open moest doen. Een enorme rioollucht kwam uit de wc en douche. Niet te harden. Een paar nachten later, in een ander onderkomen, wilden we net gaan slapen rond half elf toen er een trosje Italianen arriveerden in de kamer naast ons. Een kabaal! Eerst maar es een uur verdragen en op de mobiel lezen. De woorden en zinnen klonken zo dichtbij dat we dachten dat ze voor onze deur stonden. Maar es gekeken. Nee, het was naast ons. ?? Er bleek een deur te zitten tussen onze kamers. Die was gelukkig niet te openen. Maar daar kwam wel alle kabaal door heen. En echt, ' s nachts, het geluid van de snurkende Italiaan was harder dan van de man naast mij. 

Afgelopen nacht waren we in 1 ster hotel. Zeer gehorige kamers. Je kon horen dat er Engels taligen kwamen ' s avonds naast ons. Dat is nog niet zo erg. Schreeuwende kinderen ....alla...Maar hebben die Amerikanen ooit gehoord van het feit dat je een stoel ook kunt optillen voordat je hem verplaatst over een betonnen vloer? Hoog gierend geluid, elke keer wanneer je bijna slaapt. En waarom zou je in vredesnaam een stoel zo vaak verplaatsen? En dan gewoon zo rond twaalf, één uur ' s nachts? En dan gewoon zes keer?

Vanmorgen klaagden onze andere muurburen. Dachten dat wij dat kabaal hadden gemaakt hahaha. Nee mevrouw, nog een kamer verder. O, dan hadden wij het nog zwaarder gehad dan zij was de conclusie. Ach, en eenmaal buiten vergeet je snel de nacht. Heerlijk in de motregen en later echte regen 20 km gewandeld in een  golvend groen landschap met prachtige paadjes. Zoiets als Berg en Dal maar dan 5 uur lang  en steiler. Even maar es even uitrusten en gaan zoeken naar een restaurantje. Vanavond wil ik Paelja eten. Een volgende keer zal ik wat over het Spaanse eten schrijven. Morgen naar Santiago! 460 meter stijgen, 280 m dalen, afstand 25 km,  een pittige uitdaging maar ook leuk! Liefs van ons! Dank voor jullie reacties!