Ontmoeten en eten

Om 8 uur zou het ontbijt zijn in dit hotelletje. Alles dicht.  Dan besluiten we om  eerst de compostella op te gaan halen. De stad is nog rustig. Bij de kathedraal eerst  een foto gemaakt van het plein zonder pelgrims. Achter de kathedraal is een gebouw waarin je al je stempels en paspoort kunt laten zien om een bewijs , de compostella,  voor je pelgrimage te krijgen. De wachttijd is maar een kwartier, een kleine rij met allerlei soorten mensen en nationaliteiten. We zijn blij met het bewijs. Op naar het hotelletje en ja hoor, ze zijn nu open om negen uur. Dit is Spanje. Een ander land met een andere cultuur en eetpatronen en tijden.. Het ontbijt bestaat vaak uit een croissantje, soms brood met tortilla, sinaasappelsap en koffie. Prima. Tegen een uur of één eet men een lunch, salade, brood. Om een uur of vier/vijf tapas: stokbrood met vis, of  olijven, of  churros , chips,kleine  empanada.  Vanaf 20 uur of soms 21 uur kun je voor een cena (diner)  gaan. Dan gaan de restaurants pas open. We hebben dit onderweg de afgelopen weken geleerd toen we om half zeven 's avonds wel eens hongerig door een stadje liepen op zoek naar een hapje. Zelfs een hamburger is dan nog niet te krijgen.Wel drinken en dan krijg je er gratis tapas bij. Een kopje koffie macciato kostte in Portugal 80 cent ( cake er gratis bij) Begin Spanje 1 euro en hier 1.20. Een groot glas bier 1 euro ( tapas erbij) @ John: toch maar es de camino lopen? Volgens Tonny zijn de mineralen van het bier heel goed voor de gezondheid. Hij is trouwens een volgeling van Trump. Wat het eten betreft. Gewoon naar de Mac gaan  dan weet je zeker dat er niet mee geknoeid is. Toch heeft hij manmoedig  samen met mij een paella gegeten. Dat moest voor minimaal 2 personen besteld worden. Beide waren we gelukkig: hij de rijst en ik de zeevruchten garnalen, oesters, mosselen, gamba' s , intvis ( lijf en tentakels) De vis en paella zijn heerlijk! Zie foto's. De tortilla ( ei, aardappel, ui) met soms variaties groente erin machtig en lekker. . Wat ik ook heel lekker vind is de caldo gallego. Gallische soep: bouillon met een soort kool, witte bonen, mosselen en aardappel. Op mn bucket list staat ook nog "sardines asada" geroosterde sardientjes. Misschien een goede beloning in Finisterre na 5 wandeldagen. Mn rechterknie doet zeer ( weer een hotel ingestruikeld waar bij binnenkomst na een halve meter  de vloer al 30 cm lager bleek te zijn dan ik verwachtte) Ach, no pain, no glory lazen we ergens onderweg. En vandaag heerlijk een rustdag.  Vanmiddag gaan we Ans en Imco ( Arte Vocale) ontmoeten voor de Porta da Gloria. We verheugen ons erop! 

Fijne zondag! En Yvonne en de rest: dank voor jullie kaart (hoewel nog niet aangekomen waardeer ik het zeer!) Love you all!

Ps ook nog een foto toegevoegd van varkenspoten/hammen. Zoals ze hier ik in de winkel hangen.