Licht{e{

Zal ik eens even iets schrijven over lichte ongemakken? Niet van onszelf, alle sypmtomen van de tendinitis en pharyngitis zijn verdwenen, Goddank! Nee, van onze medecaminogangers. De wonderbaarlijkste creaties van pleisters,  kineoplast in allerlei felle kleuren, beugels en kousen zijn dagelijks te bewonderen. in de steden langs de route bevinden zich veel massage winkels en fysiotherapeut organisaties die verbanden en versterkende pleisters aanbrengen. Een Amerikaans meisje laat me haar hak zien. Ik durf er geen foto van te maken maar daar waar haar schoen tegen haar been moet komen  kijk je gewoon op het bot. Alle lagen huid zijn eraf. Zegt ze verongelijkt : "en ik heb nog wel een maand lang mijn voeten ingesmeerd, elke avond" Heb je ook getraind? Eh, nee. Gelukkig leeft men mee en hebben veel mensen goede spullen in hun tas voor verzorging. Een Zuid Koreaans meisje laat me haar enkel zien: helemaal dik en groen. de kineoplast moet haar enkelband versterken. Verderop houdt een vrouw een washandje tegen haar oog. Ze is zojuist uit Burgus vertrokken, eerste dag camino, om een weekje met haar zus mee te lopen die de hele weg gaat. Op een oneffen pad heeft ze even niet opgelet, haar voet tegen een steen gestoten en door de zwaarte van de rugzak voorover gedonderd. Haar oog en oogkas en wang zijn gecontroleerd door een arts. Gelukkig mag ze verder lopen.

Deze ochtend zijn we vroeg op pad. Om zes uur begeleiden de vogels ons al vrolijk. De maan licht ons voor *zie foto. Daarna schijnt de zon met een ongelooflijk mooi ochtendlicht. De mooiste foto qua kleuren tot nu toe vind ik. Kwart voor negen een kop koffie en een broodje, heerlijk! Rond elf uur een lichte regen, niet noemenswaardig. We komen in St Anton. Tonny staat keurig naast het bord en naast de ruine van het klooster en het vroegere hospitaal. De heilige Anton heeft hier in de 14e eeuw een ziekenhuis laten bouwen omdat veel mensen leden aan het "Antoniusvuur"  hetgeen vaak dodelijk was. Doordat de heilge Anton de mensen brood gaf van niet door ziekte aangetast graan genazen de mensen.

Rond twaalf uur, na 20 km, kunnen we inchecken in een auberge in Castrojeriz. Het langgerekte dorp is tegen een heuvel aangebouwd en heeft nog mooie oude huizen, kastelen en ruines. Zie foto's. Morgen nog een echte heuvel beklimmen en dan zijn we op de hoogvlakte, de Meseta!

Dankjulliewel voor alle medeleven! We genieten ervan!!