El Burgos Ranero

We lopen nu al meer dan een week door de Meseta, de hoogvlakte tussen Burgos en Léon. Uitgestrekte velden, weinig beschutting tegen de elementen, vaak nergens een huis te zien. De enige mensen die je ziet zijn zwoegers die in dezelfde richting lopen over hetzelfde veldpad.
Het heeft lang geduurd voordat de vragen kwamen. Deze streek is al tweeduizend jaar bewoond. Hoe kan het dan dat alles en iedereen vlak bij elkaar woont in de paar gehuchten waar we doorheen lopen? Ik begrijp best dat dit in onze tijd geen probleem is. Als boer klim je op de tractor, rijdt een half uur naar je akker van anderhalve vierkante vierkante kilometer en ploegt, egt, zaait - wat je ook maar die dag te doen hebt - en daarna rijd je weer naar huis voor de siësta.
Maar vroeger, laten we zeggen zo'n 60 jaar geleden toen er nog geen tractoren waren, hoe deed je het toen? Bij ons, in Twente en de Achterhoek, wonen de boeren als het ware bij het werk, op hun eigen land. Maar daar zie je hier geen spoor van! Nergens​ een boerderijtje. Nergens een vervallen boerderijtje. Er is gewoon helemaal niets. Alsof vanaf het begin van de tijd de boeren hier gezellig samen in het dorp hebben gewoond en 's morgens eerst een anderhalf uur naar het land hebben gelopen... Zo'n vraag kan me dan weer een hele wandeling bezig houden. Onzinnig natuurlijk, maar geef er maar eens een antwoord op.
Dat ze al die keuterboerderijtjes allemaal zouden hebben afgebroken en opgeruimd is bijvoorbeeld heel onwaarschijnlijk. Want er staan nog wel kapelletjes uit pakweg de 16e of 17e eeuw. Midden in de akkers desnoods. Niet altijd even goed onderhouden, maar ze staan er wel. Dus echt snel de oude boel opruimen, daar zijn ze hier in Spanje niet van. Teveel historisch besef, denk ik.
Die oude kapelletjes laten ook zien dat ze hier een heel andere manier van Monumentenzorg hebben dan wij. De foto is een mooi voorbeeld. Het gaat om de kapel ter ere van de maagd van weet-ik-veel, wordt hier in de streek erg in ere gehouden, volgens het reisboekje. Maar als je dan goed kijkt, zie je dat de ramen wat onderhoud hebben gehad. Waren in slechte staat. En om verder verval tegen te gaan, hebben ze de boel maar met baksteen dichtgemetseld. Dat zie je ook bij een heleboel kerken hier in de streek. De omtrekken van wat eens ramen zijn geweest zie je nog in het metselwerk van de muren terug. Maar de ramen zelf zijn verdwenen.
Volgens mij kunnen we daar in Nederland nog van leren. Monumentenzorg kan een stuk eenvoudiger, als je maar niet per sé de oude glorie wilt bewaren. Het feit dat zo'n oude kapel er nog steeds staat en je kunt zien dat de tijd niet ongemerkt voorbij is gegaan, dat is op zichzelf al indrukwekkend genoeg.
Vandaag verder geen foto's, uiterst slechte WiFi en ook via roaming geen verbinding die snel genoeg is. Het regenachtige weer maakte het ook al niet gemakkelijk mooie foto's te maken.