Slapen in casa Loncha 1

Iets voor achten lopen we de frisse buitenlucht in na het ontbijtje. Onbewolkte lucht, perfekt wandelweer om 2 uur lang de heuvels op te lopen. Eerst door het bos en later over de kam van de heuvel. We genieten van de prachtige vergezichten. Rond tienen zien we een picknicktafel bij een bron. Tijd voorTonny ' s koffie. En heerlijke druiven.Daarna  moedig voorwaarts. Het landschap verandert geleidelijk. Dunbevolkt wordt het gebied met andere strukturen. Eerst nog kleine akkertjes waarop men handmatig aan het schoffelen is tussen de aardappels. Later grotere lappen grond waarop men rijdt met traktoren  met ploegen daaraan vast  of andere grondwerkers dingen die ik niet begrijp. Op de kam van de heuvels staan windmolens. " ik hoop maar dat we daar niet helemaal naar toe hoeven" zucht ik rond half twaalf. Tonny zegt bemoedigend: "ik zie geen pad". We klimmen en klimmen en ja hoor, uiteindelijk komen we nat bezweet en hijgend onder die grote joekels uit. Tijd voor een stuk stokbrood met bouillon. Nergens een zitplek. Deze camino van Santiago nr Finisterre is niet druk en er zijn weinig of geen plekken om even goed te zitten. We sjokken door in de volle zon, met prachtige vergezichten, dat dan weer wel, en zien een transformator huisje 10 meter van de weg af. Aan de schaduwkant,  tegen een muur vol met spinnen, heerlijk de voeten in het gras, de lunch opgegeten. Nog 7 km van de 22.  Denken we. De casa Pape blijkt toch verder te zijn. Eerst es gevraagd in een dorpje. We lopen goed zegt de dame. Na nog een paar km km toch de google app es geraadpleegd. Gewoon doorlopen. We gaan heuvel op heuvel af met de ogen gericht op de stenen op de weg. Of ik loer een beetje zijwaards om Gods bermtuin te bewonderen ( heel veel bramenstruiken Bertus), om maar niet de hitte en de vermoeidheid te voelen. Kolossaal, wat een bergje op en soms bergje af. Opeens klinkt uit mn broekzak: " sla de volgende weg linksaf" ik schrik me dood. Google maps bleek nog aan te staan......

Bij casa Pape aangekomen om half drie kunnen we wat drinken en bel ik in mn beste Spaans,  met een zeer slechte verbinding,  casa Loncha op die ons ophaalt voor het slapen. En morgen weer naar dit punt terug brengt om verder te lopen zodat we nog een nacht in casa Loncha slapen. Of zullen we gewoon een hele dag in bed blijven liggen? We wachten buiten in 28 graden aan een tafeltje onder de parasol. Na een kwartier: verrek, men heeft mijn belabberde Spaans begrepen! Een busje arriveert en neemt ons mee nr casa Loncha. Morgen verder. Liefs van ons.