Mansilla den las Mulas

18 mei 2017 - Mansilla de las Mulas, Spanje

In de stromende regen kwamen we gistermiddag aan in de Lagune van de kikkers. In Burgos Ranero is een kruidenierszaakje. We kopen ons brood, vleeswaren, avondeten (bruinebonen, paprika, gehaktballetjes) en bier: 1 liter fles 1.50! Heerlijk van genoten in de warme zelfkookkeuken van de albergue. Een aantal Spanjaarden kookt spaghetti met gamba ’s en auioly. De man heeft een vijzelpot met stamper en doet er zeker een uur over om de saus te maken van een ei met olijfolie en heel veel knoflook.. En maar roeren en maar roeren. Ze praten grinnekend over ons stokbroodje met kaas. Dan blijven ze aandringen om wat mee te eten. Een Franse jongen die ze toevallig hebben ontmoet eet ook mee. D’accuerdo, we dopen het stokbrood in de saus...kolossaal…je slijmvliezen staan in brand. Gelukkig geven ze ons ook wijn. De gamba’s zijn heerlijk! De zon schijnt even en we praten met een meisje uit Canada, Quebec. Ze is zelf fysiotherapeut maar ze zegt toch te stoppen in Leon. Ze heeft teveel voetblessures en is te moe.
’s Avonds luisteren we in onze litera naar het onweer. Mooie luchten. De volgende dag naar de stad van de muilezels. Het regent en het is koud door de tegenwind. We zien een enorm apparaat voor besproeiing. Zeker 500 meter breed. Het landschap verandert langzamerhand. Meer bomengroepen en….de bergen van Leon! Sommige camino gangers halen ons in. Dan zien we een oude bekende, een Deen. Hij sleept met z’n voet. Op onze vraag hoe het gaat antwoordt hij en wijst met z’n stok: “ daar is Santiago, en daar ga ik komen!” Even verder halen we een Zweeds echtpaar in, zij nu zonder rugzak. Opgestuurd naar Leon vertelt ze, de knieën willen niet meer. Na drie uur lopen en 12 kilometer verder is er koffie! Daar zit Petje, zonder vriendin. Ze is met de trein naar Leon, het ging even niet meer.
Rond 12 uur zijn we in Mansilla de las Mulas. Zo’ n duizend jaar geleden was deze plaats de belangrijkste handelsstad in de streek. Een kruising van 2 handelswegen. Twee poorten of de resten ervan en gedeelten van de oude stadsmuur uit de 11e eeuw. De kerken ondergingen veel invloeden: Gotisch, Arabisch en Spaans. Dit is te zien in de vierkante toren en daar weer een spits torentje bovenop. De muilezeldrijvers kochten en verkochten hier hun handelswaar en dieren op de veemarkt. Tegenwoordig is het stadje economisch onbelangrijk. Toch vind ik het bijzonder om door zo’n oude straat te lopen.
Een geliefd streekgerecht is hier het eten van de muilezeldrijver: zwezerik, pens en stokvis in knoflooksaus. Tonny trekt een vies gezicht wanneer ik het voorstel voor vanavond.
Morgen lopen we Leon binnen, ik verheug me erop! Zaterdag hebben we een rustdag wat betreft de camino. We gaan uitrusten, de heup gaat iets beter, en Leon bekijken. Kan dat samen?

Foto’s

7 Reacties

  1. Bertus en klarie lievers:
    18 mei 2017
    Wat gezellig elke dag een ander verhaal zonder in herhaling te vallen.!!!!!!
    Veel plezier en sterkte verder.!!!!
  2. Jan Lievers:
    18 mei 2017
    Goedenavond

    Elke dag een nieuw verhaal en zeker niet saai.
    Goed om te lezen en zo jullie belevenissen mee te beleven.
    Ga zo door en hou vol!!!
  3. Carolien:
    18 mei 2017
    Zwezerik en stokvis gaat nog; knoflooksaus ( blus met bier) ook. Maar pens......grr
  4. Greta Lievers:
    18 mei 2017
    Geniet steeds weer van jullie belevenissen.
    Ja hoor, rusten en Leon bekijken kan samen! Niets moet alles mag op een vrije dag toch?
    Morgen een goede "wandeling".
    Lieve groetjes
  5. John:
    19 mei 2017
    Hoeveel kg zijn jullie al afgevallen. Blijft er nog wat over van jullie
  6. Marjanka:
    19 mei 2017
    Supertrots op jullie, goed hoor, wat houden jullie het goed vol. Dapper hoor, in alle mooie en moeilijke?! momenten!! Succes weer verder!! Liefs Marjanka
  7. Susan:
    19 mei 2017
    Ik vind het geweldig wat jullie doen, toppers zijn jullie, echt waar! En wat een mooie verhalen met prachtige foto's, ik volg jullie elke dag met plezier.
    Succes verder!
    Groetjes, Susan